Za kradzież tożsamości uznaje się ogół przedsięwziętych czynności polegających na pozyskaniu prawdziwych danych realnie istniejących osób fizycznych. Samo pojęcie kradzieży tożsamości nie jest spenalizowane w obowiązującym w Polsce kodeksie karnym, gdyż nie występuje samoistnie, a jedynie, jako etap inicjujący i umożliwiający dokonanie przestępstwa finalnego. Kradzież tożsamości może mieć różne formy np. wynikające z art. 287 kodeksu karnego- oszustwo komputerowe gospodarcze, art. 267 kodeksu karnego- hacking i sniffing.
W dniu 18 lipca 2014 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie orzekł w sprawie II SA/Wa 569/14. w przedmiocie skargi na decyzję Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych nakazującą udostępnienie danych osób w zakresie obejmującym adres IP urządzeń, które były wykorzystane do zamieszczenia wpisów dotyczących innej osoby w serwisie internetowym. W niniejszej sprawie podmiot posiadający dane odmówił na podstawie art. 18 ust. 6 ustawy o świadczeniu usług drogą elektroniczną wydania numerów IP osobie, która chciała wykorzystać je w celu identyfikacji osób i dalszego dochodzenia swoich praw z tytułu ochrony dóbr osobistych w związku z umieszczonymi na serwisie internetowym wpisami. Więcej “Wyrok WSA – koniec anonimowości w Internecie?” »